Petar Lubarda
Petar LUBARDA, Noć u Crnoj Gori
1951, ulje na platnu, 80,5 x 99,7 cm
Po slikarskom dijelu i uticaju koji je izvršio na razvoj poslijeratnog slikarstva u prethodnoj Jugoslaviji Petar Lubarda (Cetinje, 27.7.1907 - Beograd, 13.2.1974) je umjetnik izuzetne veličine i značaja. Slikarske studije započeo je u Beogradu 1925. na Umjetničkoj školi, da bi već 1926. otišao u Pariz gdje je samostalno studirao slikarstvo po pariskim muzejima i galerijama i povremeno učestvovao na grupnim izložbama. Godine 1929. u Rimu je otvorena prva njegova samostalna izložba. Učestvuje 1937. godine na međunarodnoj izložbi u Parizu, na kojoj dobija Grand Prix, a 1940., na internacionalnoj izložbi u Hagu, dobija prvu nagradu. Ratne godine je proveo u koncentracionim logorima. Učestvovao je u organizaciji i formiranju prve Umjetničke škole u Crnoj Gori, na kojoj je bio jedan od njenih prvih predavača. Godine 1951. otvara istorijsku izložbu u Beogradu, koja je značila radikalan modernistički raskid sa soc-realističkim stilom u umjetnosti u bivšoj Jugoslaviji. Poslije uspjeha izložbe u Beogradu, otvara dvije samostalne izložbe u Parizu. Dobitnik je više internacionalnih nagrada: Internacionalna otkupna nagrada na II bijanalu u Sao Paolu 1953., prva nagrada na Bijanalu u Tokiju 1955, Nacionalna nagrada Guganhajm 1956, Herdevora nagrada u Beču 1973. godine. Na studijskim usavršavanjima boravio je u Indiji, Francuskoj, Španiji, Italiji, Njemačkoj, Sovjetskom Savezu, Brazilu, Engleskoj, Belgiji, Siriji i Libanu.
Petar LUBARDA, Noć u Crnoj Gori
1951, ulje na platnu, 80,5 x 99,7 cm
Po slikarskom dijelu i uticaju koji je izvršio na razvoj poslijeratnog slikarstva u prethodnoj Jugoslaviji Petar Lubarda (Cetinje, 27.7.1907 - Beograd, 13.2.1974) je umjetnik izuzetne veličine i značaja. Slikarske studije započeo je u Beogradu 1925. na Umjetničkoj školi, da bi već 1926. otišao u Pariz gdje je samostalno studirao slikarstvo po pariskim muzejima i galerijama i povremeno učestvovao na grupnim izložbama. Godine 1929. u Rimu je otvorena prva njegova samostalna izložba. Učestvuje 1937. godine na međunarodnoj izložbi u Parizu, na kojoj dobija Grand Prix, a 1940., na internacionalnoj izložbi u Hagu, dobija prvu nagradu. Ratne godine je proveo u koncentracionim logorima. Učestvovao je u organizaciji i formiranju prve Umjetničke škole u Crnoj Gori, na kojoj je bio jedan od njenih prvih predavača. Godine 1951. otvara istorijsku izložbu u Beogradu, koja je značila radikalan modernistički raskid sa soc-realističkim stilom u umjetnosti u bivšoj Jugoslaviji. Poslije uspjeha izložbe u Beogradu, otvara dvije samostalne izložbe u Parizu. Dobitnik je više internacionalnih nagrada: Internacionalna otkupna nagrada na II bijanalu u Sao Paolu 1953., prva nagrada na Bijanalu u Tokiju 1955, Nacionalna nagrada Guganhajm 1956, Herdevora nagrada u Beču 1973. godine. Na studijskim usavršavanjima boravio je u Indiji, Francuskoj, Španiji, Italiji, Njemačkoj, Sovjetskom Savezu, Brazilu, Engleskoj, Belgiji, Siriji i Libanu.
