Artemizija Đentileski

Artemizija Đentileski

Artemizija Đentileski (ital. Artemisia Gentileschi) je bila italijanska slikarka, rođena 1593. godine u Rimu, umrla 1653.
Marija Magdalena -
delo slikarke Artemizije Đentileski

U svet slikarstva i umetnosti ušla je zahvaljujući svom ocu - slikaru Oraciju Đentileskiju, koji je podsticao njen talent, učio je da posmatra i primećuje svet oko sebe, meša boje i mašta.

U sedamnaestoj godini napastvovao ju je njen učitelj, a očev prijatelj slikar Agostino Tasi, i od tada kreće njena borba sa prezirom i osudom okoline. Udajom za Pjetra Stjatezija seli se u Firencu gde upoznaje znamenite ljude toga doba Vojvodu Kozima de Mediči, Mikelađela Buonarotija Mlađeg, Galileo Galileja i dr. Sliku « Julija odseca glavu Holofernu » poklanja Kozimu de Mediči za Palatu Piti. On postaje njen zaštitnik i poručilac novih slika. Mikelanđelo B. Mlađi je angažuje da nacrta veliko platno s nagom ženom - Inklinacijom, kao deo svoda u memorijalnoj galeriji posvećenoj njegovom pradedi.

Prva je žena koja je primljena u Akademiju likovnih umetnosti. Bilo je to na dan sv. Luke (zaštitnika umetnika i zanatlija) 1915. godine u Firenci. Njen suprug Stjatezi primljen je u Akademiju nekoliko godina posle nje.
Suzana i starci (1610)

Na poziv Čezara Đentilea odlazi sa kćerkom u Đenovu. Živi u domu porodice Đentile crta njihove portrete, te istorijske ličnosti: Mariju Magdalenu, Kleopatru, Lukreciju... Subina je kasnije odvodi u Veneciju, pa ponovo u Rim, a zatim u Napulj. Ljubav prema slikarstvu pokušala je preneti na kćerku, ali je nju izgleda više interesovala udaja i bračni život.

Živeći u svim tim veličanstvenim gradovima Italije videla je najslavnije građevine, skulpture i slike, šta joj je otvorilo nove vidike i dalo dodatne motive.

Bila je jedna od retkih žena koja je imala dovoljno snažnu individualnost da se izdigne iznad konvencija svoga doba, uporno tražeći ljubav, opraštanje i punoću življenja kroz umetnost.

Umrla je 1653. godine u Napulju. (Ras)